*το συγκεκριμένο κείμενο το είχα γράψει εδώ και 4 μήνες και το αναρτώ τώρα.
Η Quantic Dream με τα Nomad Soul και Fahrenheit ή Indigo Prophecy για την Β.Αμερική προσπάθησε να επαναπροσδιορίσει το είδος των adventures games ξεφεύγοντας από τα πεπαλαιωμένα μοτίβα point & click και ακολουθώντας μία πολύ πιο κινηματογραφική όδο σε σχέση με τα παραδοσιακά adventures. Oι φιλοδοξίες των Γάλλων developers και του David Cage, του "μυαλού" πίσω από τα Nomad Soul και Fahrenheit, έγιναν πραγματικότητα έως έναν βαθμό, κυρίως με το Fahrenheit το οποίο πήρε αρκετά καλές κριτικές παγκοσμίως χωρίς όμως να παύει να έχει και ελαττώματα που του χαλούσαν την εξαιρετική κατά τ' άλλα εικόνα του. Εν έτη 2010 η Quantic Dream επανέρχεται με μία νέα προσπάθεια ονόματι Heavy Rain που κυκλοφορεί αποκλειστικά στο Playstation 3 και αυτή τη φορά..... κάνει την "επανάσταση" της.
Ξεκινώντας να παίζει κανείς Heavy Rain, από τα πρώτα κιόλας λεπτά, θα καταλάβει πως το HR δεν είναι ένα συμβατικό game. Όσοι δεν έχουν παίξει το παιχνίδι και δεν έχουν ασχοληθεί σοβαρά με τον τίτλο, μάλλον θα οδηγηθούν σε εντελώς λανθασμένα συμπεράσματα, από videos που θα έχουν δει, και θα κάνουν λόγο για ένα game όπου απλώς παρακολουθείς, με ανύπαρκτο gameplay όπως αυτοί το εννοούν. Αυτοί συνήθως πολλές φορές θα έχουν πει, πως στα videogames την μεγαλύτερη αξία έχει το gameplay και όχι τα γραφικά και όλα τα υπόλοιπα. Αυτοί λοιπόν, που για αυτούς έχει μεγαλύτερη αξία το gameplay, η ενασχόληση και ευχαρίστηση που σου αφήνει ένα videogame, παίζοντας το, είναι οι ίδιοι που θα κατακρίνουν το HR χωρίς να έχουν ασχοληθεί μαζί του και θα υποστηρίζουν πως όσα λέγονται για τον τίτλο περι επανάστασης από άτομα που έχουν ασχοληθεί σοβαρά μαζί του και ξέρουν πολύ καλά περί τίνος πρόκειται, είναι παντελώς υπερβολικά. Όλα αυτά γιατί δεν θα έχουν καταλάβει ότι το HR προκαλεί πρωτόγνωρα συναισθήματα, για videogame, χρησιμοποιώντας αρμονικά τους μηχανισμούς του προς αυτήν την κατεύθυνση.
O δημιουργός του HR, David Cage, δημιουργεί σκηνές εκπληκτικής έντασης και συναισθηματισμού, όπου θέτει καίρια ερωτήματα στον παίχτη αφήνοντας του το περιθώριο της επιλογής. Παίζοντας κανείς το HR πολύ εύκολα, γρήγορα καταλαβαίνει πως ο ίδιος κρατά την μοίρα και την κατάληξη των πρωταγωνιστών στα χέρια του. Τίποτα δεν είναι προσχεδιασμένο στο HR. Όσο εύκολα μπορείς να αποδεχθείς κάτι μέσα στο παιχνίδι το ίδιο εύκολα μπορείς να το απορρίψεις. Ο Cage με το παραπάνω τέχνασμα ουσιαστικά θέτει στον παίχτη ένα ερώτημα: μέχρι που είναι ικανός να φθάσει με τον κάθε χαρακτήρα που χειρίζεται τη δεδομένη χρονική στιγμή.
To παιχνίδι έχει φυσικά και σεναριακές ανατροπές, προσωπικά από τις συγκλονιστικότερες που έχω συναντήσει ποτέ σε videogame. Οι κάμερες στην πλειοψηφία τους είναι προκαθορισμένες (fixed) ενώ οι κινήσεις των χαρακτήρων πραγματοποιούνται με απλούς ή πολυπλοκότερους συνδυασμούς των πλήκτρων του dual shock 3. Φυσικά δεν λείπουν και τα motion controls με την χρήση του DS3 τα οποία στο HR είναι ιδιαίτερα ευρηματικά και έχουν νόημα ύπαρξης. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τα εξαιρετικά γραφικά και ήχο/μουσική δημιουργούν ένα εξαιρετικό σύνολο που δύσκολα θα αφήσουν έναν gamer ανεντυπωσίαστο. Δυστυχώς δεν λείπουν κάποια ελάχιστα, πολύ μικρά bugs (όπως πχ κόλλημα στον ήχο για δύο-τρία δευτερόλεπτα) τα οποία όμως κυριολεκτικά δεν μικραίνουν καθόλου τον τίτλο, μοιάζοντας ασήμαντα μπροστά στην εμπειρία που προσφέρει το HR.
Προσωπικά θεωρώ πως το Heavy Rain θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για game της χρονιάς (GOTY).
Η Quantic Dream με τα Nomad Soul και Fahrenheit ή Indigo Prophecy για την Β.Αμερική προσπάθησε να επαναπροσδιορίσει το είδος των adventures games ξεφεύγοντας από τα πεπαλαιωμένα μοτίβα point & click και ακολουθώντας μία πολύ πιο κινηματογραφική όδο σε σχέση με τα παραδοσιακά adventures. Oι φιλοδοξίες των Γάλλων developers και του David Cage, του "μυαλού" πίσω από τα Nomad Soul και Fahrenheit, έγιναν πραγματικότητα έως έναν βαθμό, κυρίως με το Fahrenheit το οποίο πήρε αρκετά καλές κριτικές παγκοσμίως χωρίς όμως να παύει να έχει και ελαττώματα που του χαλούσαν την εξαιρετική κατά τ' άλλα εικόνα του. Εν έτη 2010 η Quantic Dream επανέρχεται με μία νέα προσπάθεια ονόματι Heavy Rain που κυκλοφορεί αποκλειστικά στο Playstation 3 και αυτή τη φορά..... κάνει την "επανάσταση" της.
Ξεκινώντας να παίζει κανείς Heavy Rain, από τα πρώτα κιόλας λεπτά, θα καταλάβει πως το HR δεν είναι ένα συμβατικό game. Όσοι δεν έχουν παίξει το παιχνίδι και δεν έχουν ασχοληθεί σοβαρά με τον τίτλο, μάλλον θα οδηγηθούν σε εντελώς λανθασμένα συμπεράσματα, από videos που θα έχουν δει, και θα κάνουν λόγο για ένα game όπου απλώς παρακολουθείς, με ανύπαρκτο gameplay όπως αυτοί το εννοούν. Αυτοί συνήθως πολλές φορές θα έχουν πει, πως στα videogames την μεγαλύτερη αξία έχει το gameplay και όχι τα γραφικά και όλα τα υπόλοιπα. Αυτοί λοιπόν, που για αυτούς έχει μεγαλύτερη αξία το gameplay, η ενασχόληση και ευχαρίστηση που σου αφήνει ένα videogame, παίζοντας το, είναι οι ίδιοι που θα κατακρίνουν το HR χωρίς να έχουν ασχοληθεί μαζί του και θα υποστηρίζουν πως όσα λέγονται για τον τίτλο περι επανάστασης από άτομα που έχουν ασχοληθεί σοβαρά μαζί του και ξέρουν πολύ καλά περί τίνος πρόκειται, είναι παντελώς υπερβολικά. Όλα αυτά γιατί δεν θα έχουν καταλάβει ότι το HR προκαλεί πρωτόγνωρα συναισθήματα, για videogame, χρησιμοποιώντας αρμονικά τους μηχανισμούς του προς αυτήν την κατεύθυνση.
O δημιουργός του HR, David Cage, δημιουργεί σκηνές εκπληκτικής έντασης και συναισθηματισμού, όπου θέτει καίρια ερωτήματα στον παίχτη αφήνοντας του το περιθώριο της επιλογής. Παίζοντας κανείς το HR πολύ εύκολα, γρήγορα καταλαβαίνει πως ο ίδιος κρατά την μοίρα και την κατάληξη των πρωταγωνιστών στα χέρια του. Τίποτα δεν είναι προσχεδιασμένο στο HR. Όσο εύκολα μπορείς να αποδεχθείς κάτι μέσα στο παιχνίδι το ίδιο εύκολα μπορείς να το απορρίψεις. Ο Cage με το παραπάνω τέχνασμα ουσιαστικά θέτει στον παίχτη ένα ερώτημα: μέχρι που είναι ικανός να φθάσει με τον κάθε χαρακτήρα που χειρίζεται τη δεδομένη χρονική στιγμή.To παιχνίδι έχει φυσικά και σεναριακές ανατροπές, προσωπικά από τις συγκλονιστικότερες που έχω συναντήσει ποτέ σε videogame. Οι κάμερες στην πλειοψηφία τους είναι προκαθορισμένες (fixed) ενώ οι κινήσεις των χαρακτήρων πραγματοποιούνται με απλούς ή πολυπλοκότερους συνδυασμούς των πλήκτρων του dual shock 3. Φυσικά δεν λείπουν και τα motion controls με την χρήση του DS3 τα οποία στο HR είναι ιδιαίτερα ευρηματικά και έχουν νόημα ύπαρξης. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τα εξαιρετικά γραφικά και ήχο/μουσική δημιουργούν ένα εξαιρετικό σύνολο που δύσκολα θα αφήσουν έναν gamer ανεντυπωσίαστο. Δυστυχώς δεν λείπουν κάποια ελάχιστα, πολύ μικρά bugs (όπως πχ κόλλημα στον ήχο για δύο-τρία δευτερόλεπτα) τα οποία όμως κυριολεκτικά δεν μικραίνουν καθόλου τον τίτλο, μοιάζοντας ασήμαντα μπροστά στην εμπειρία που προσφέρει το HR.
Προσωπικά θεωρώ πως το Heavy Rain θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για game της χρονιάς (GOTY).
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου