Το πρόβλημα του ονόματος

Τις τελευταίες ημέρες ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα το πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων, το σκοπιανό όπως λέμε, επ'ευκαιρεία λοιπόν αυτού θα πω κι εγώ με λίγα λόγια την προσωπική μου άποψη.

Η αλήθεια είναι πως αυτό το πρόβλημα έπρεπε να είχε λυθεί χρόνια πριν και όχι να φθάσουμε εν έτη 2008 και να συζητούμε ακόμη για το πως θα πρέπει να ονομάζεται αυτό το κρατίδιο, μια συζήτιση η οποία στην βάση και στην ουσία, αν το σκεφτεί κανείς, είναι εντελώς αστεία καθώς ο όρος "Μακεδονία" αναφέρεται σε μια περιοχή, σε μια περιφέρεια του ελληνικού κράτους, η οποία από την ιστορική πραγματικότητα είναι ελληνική περιοχή. Οι αρχαίοι Μακεδόνες θεωρούσαν τους εαυτούς τους απογόνους των Τημενιδών από το Άργος. Αν οι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες αλλά ένα ξένο βάρβαρο φύλλο τότε τον 5 αιώνα μ.Χ. ο βασηλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρος Α' δεν θα μπορούσε να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες ούτε με σφαίρες που λέμε. Πέρα από αυτό όλα μα όλα τα ονόματα αρχαίων Μακεδόνων μακεδονικών πόλεων είναι ελληνικά, όπως τα Φίλιππος, Αλέξανδρος, Φιλώτας, Αιγές, Θεσσαλονίκη και πολλά άλλα. Επομένως Μακεδονία είναι Ελλάδα. Επίσης και πολλά άλλα στοιχεία αποδεικνύουν πως οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν 101% Έλληνες, δεν είναι όμως του παρόντος να τα αναφέρω.

Τώρα, για να μην ξεχνιόμαστε η αρχαία Μακεδονία ήταν αυτή:


το κυανόχρωμο μέρος του χάρτη (σημείωση: η κλίμακα του χάρτη είναι μούφα). Οι άλλες χρωματισμένες περιοχές (όχι οι ροζ) είναι αυτές που προσάρτησε το μακεδονικό βασήλειο έως και το 342 π.Χ. Αυτό τι σημαίνει; αυτό σημαίνει πως πάνω από το 90% της Μακεδονίας βρίσκεται σε ελληνικό έδαφος, ανήκει δηλαδή εδαφικά (πέρα από ιστορικά) στο ελληνικό κράτος. Επομένως ο λαός των Σκοπίων δεν έχει κανένα δικαίωμα να θέλει να ονομάζεται το κράτος τους σκέτο Μακεδονία γιατί ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο οικειοποιείται και θέλει να εκπροσωπήσει το σύνολο της Μακεδονίας, μιας περιφέρειας ενός ξένου κράτους, και των κατοίκων αυτής. Βέβαια καλό θα ήταν να μην υπάρχει καθόλου ο όρος Μακεδονία στην ονομασία του κράτους τους, αλλά εδώ που φθάσαμε κάτι τέτοιο δεν μοιάζει και πολύ εφικτο. Απο την άλλη εάν τα Σκόπια επειμένουν στο σκέτο "Μακεδονία" επειδή έχουν κατα νου επεκτατικές βλέψεις, τότε αυτές τους οι σκέψεις είναι εκ των πραγμάτων αστείες και επικύνδινες για αυτούς και μόνο. Όντας το 25-30% του πληθυσμού τους αλβανοφωνο θα έπρεπε να είχαν ως κύριο στόχο της εξωτερικής τους πολιτικής τις καλές σχέσεις με την Ελλάδα, η οποία είναι με διαφορά, η αναμφισβήτιτη οικονομική και στρατιωτική δύναμη στην βαλκανική χερσόνησο.

Το μακεδονικό βασήλειο, τον 4 αιω. μ.Χ. , όλα τα ονόματα είναι ελληνικά.


Αμφιβάλλω πάντως εάν οι γειτονές μας διατηρούσαν αδιάλλακτη στάση εάν δεν τους υποκινούσε η κυβέρνηση των Η.Π.Α., η οποία, και κάτι το οποίο είναι φυσιολογικό, και με την ιδιότητα της υπερδύναμης, προωθεί τα δικά της συμφέροντα στην περιοχή, κάνοντας εφαρμογή της παλιάς ρωμαικής στρατηγικής του "διαίρει και βασήλευε" ήδη από τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας στις αρχές της δεκαετίας του '90.

Βέβαια από την μεριά των Σκοπιανών, για αυτούς το θέμα της ονομασίας του κράτους τους είναι ιδιαίτερα σημαντικό, ίσως θέμα ζωής και θανάτου. Μετά την διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας και την δημιουργία των νέων σλαβικών δημοκρατιών (Σερβίας, Κροατίας, Σλοβενίας, Βοσνίας κτλ) το μόνο νέο κράτος το οποίο δεν είχε εθνικό όνομα, ήταν αυτό των Σκοπίων. Οι Σκοπιανοί λοιπόν προσπαθούν να αποκτήσουν μια εθνική ταυτότητα μέσω της υιοθέτισης και καπηλείας του ονόματος της Μακεδονίας. Όπως προείπα το όλο θέμα για αυτούς είναι ιδιαίτερα κρίσιμο κι έτσι εξηγείται η όλη ψύχωση και φανατισμός που διακατέχει τον Σκοπιανό λαό σε όλες του τις ηλίκιακές κλίμακες. Όλα αυτά όμως δεν σημαίνουν πως για να σωσουν το κράτος τους από την διάλυση θα πρέπει να το ονομάσουν "Μακεδονία" γιατί πολύ απλά δεν έχουν το ιστορικό δικαίωμα να λέγονται Μακεδόνες, Σλαβομακεδόνες ίσως ναι, σκέτο όμως Μακεδόνες όχι. Για αυτούς, όντας Σλάβοι, καλύτερο θα ήταν να αποτελούσαν μέρος της Σερβίας, σε αυτήν την περίπτωση δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα ονόματος ή αστάθειας στην περιοχή, αλλά μάλλον τα σχέδια της υπερδύναμης ήταν άλλα, το "διαίρειν και βασήλευε" όπως προείπα.